Życie pisze różne scenariusze, ale to ty jesteś główną bohaterką w swoim życiu.

Gabriela Gargaś

Życie potrafi nas zaskoczyć, czasem pozytywnie innym razem mniej, ale to od nas zależy którą drogą będziemy podążąć, jak rozwiążemy nasze problemy, jak zaragujemy na wiadomości i jak zaplanujemy nasz dzień. 

Czasami zastanawiam się, czemu inni chcą układać nasze życie, zasypują nas pytaniami, kiedy zaręczyny, kiedy ślub, kiedy dzieci, kiedy więcej dzieci itd. Rozumiem zapytać się raz, ale nie mogę zrozumieć ludzi, którzy żyją plotkami, ta ciekawością jak kto żyje. Czasem ludzie pytają o plany na przyszłość, a jak ktoś podzieli się swoimi celami, to od razu mówią czy to ma sens czy nie. 

Obserwując najmłodszych uwielbiam w nich to, że mają beztroskie marzenia, plany kim zostaną jak dorosną i mówiąc to są pełni entuzjazmu. Dziecięca radość jest piękna i nie na darmo mówi się, że dorośli powinni uczyć sie od dzieci. 

Uwielbiam moje praktyki w przedszkolu, czas się wtedy zatrzymuje, skupiam się na jednej czyności jak prowadzę zabawę z dziećmi, obserwuje ich reakcje i spędzam przyjemnie czas. Oczywiście są też takie dni, gdzie maluszki szaleją i trzeba mieć oczy dookoła głowy, żeby nic nikomu się nie stało. Ale i tak czerpę z tego radość, choć pod koniec dnia jestem zmęczona, to usatysfakcjonowana. Moje praktyki kończą się 11 czerwca, czyli będę w przedszkolu jeszcze 5 dni (bo jeden pon mi przepada bo jest wolny, a ja jestem w poniedziałki i wtorki). I powiem Wam, że pisząc tego posta, łzy płyną jak szalone i coś czuje,że jak będę się ze wszystkimi żegnać to będę to jeszcze mocniej przeżywać,Bardzo zżyłam się z moją grupą 2-3 latków jak i równiez z przedszkolankami. Najchętniej zostałabym tam kolejny rok, ale niestety musze muszę zmienić miejsce. Z jednej strony się cieszę, bo będę mogła złapać inne doświadczenie, a z drugiej strony smutno, że coś się kończy. Mimo tego, bardzo miło będę wspominać ten czas jak i postaram się jak najlepiej wykorzystać pozostałe dni.

A tymczasem dalsza cześć Perth. 

Klara