Nigdy nie jest za późno, żeby przestać marnować swoje życie.

Liz Rosenberg

Tydzień, który miał się okazać dla nas luźniejszym, z dodatkowymi godzinami czasu niestety okazał się bardzo pracowitym. Na szczeście wszystko co chcieliśmy zrobić, udało się zrealizować więc jest jakiś plus. Miałam wrażenie, że ciągle próbujemy wyprzedzić czas, żeby móc trochę się zrelaksować i coś razem porobić. Mam nadzieję, że wekeend będzie spokojniejszy.

W niedzielę mieliśmy nieprzyjemną sytuację, bo mieliśmy się spotkać z moją koleżanka po południu, ale ciągle przestawiała godziny, więc my próbowaliśmy się do tego dostosować i stworzyliśmy plan dnia. Z rana pojechaliśmy do Ikei, bo chciałam kupić jakieś ozdoby świąteczne, ale zamiast tego wyszłam ze świeczką i różową doniczką, bo niestety nic ciekawego nie było. A w międzyczasie Ania do mnie dzwoniła i napisała, że chce przełożyć godzinę spotkania na wieczór, ale nie napisała na którą godzinę dokładnie, więc odpisałam, że niestety nie damy radę, bo jedziemy do kościoła i może innym razem się spotkamy. A tu godzinę przed naszym wyjściem koleżanka mi pisze, że wróciła już z zakupów i możemy do niej przyjść. I od razu nasunęła mi się myśl, jak to ludzie nie szanują naszego czasu. Nie zrozumcie mnie źle, lubię Anię, ale wszystko ma granice. Myślę, że jak ktoś proponuje spotkanie, godzinę to powinnien się tego trzymać, a jak wypadną jakieś plany, to pisać od razu a nie odwoływać godzinę przed, a potem jakby niby nic pisać, że wieczorem jest wolna i możemy przyjechać, jakbyśmy nie mieli co robić tylko czekać na telefon. Jeszcze jakby taka akcja wydarzyła się pierwszy raz to okay, mogę starać się to zrozumieć, ale to niestety kolejny raz. 

Dzisiaj chcieliśmy z mężem wybrać się na jarmark świąteczny i hiszpańskie churros, bo przed naszym centrum handlowym rozłożyły się stragany, ale niestety przez to, że w Szkocji jest żółte zagrożenie silnymi wiatrami, dzisiaj się nie rozłożyli, mam nadzieję, że w weekend uda nam się tam być, bo chciałabym zjeść churros i porobić kilka zdjęć na bloga, żeby zrobić powoli świąteczną atmosferę, bo aktualnie cały czas mój blog żyje październikową Hiszpanią :)

A dziś kwiaty i roślinność Galicji uwielbiam takie miejsca, gdzie w większości krajów zawitała jesień, a w Hiszpanii wciąż kwitnąca wiosna.

Klara