Wielu ludzi sądzi, że bez książek można żyć. Zapewne mają trochę racji. Ale co to za życie.

Krystyna Mirek

I znów mnie wywiało. Niestety z moją systematycznością nie jest najlepiej, dni znikaja tak szybko, choć próbuje je dogonić, to i tak wymykają mi się z pod kontroli. Intensywny tydzień już prawie dobiega końca, jeszcze tylko jutrzejszy 1.5 h egzamin i można odetchnąć z ulgą. Z raportem który mam oddać na 1 marca, na szczęście ładnie poruszam się do przodu i mam nadzieję, że już jutro uda mi się go oddać, to będę mieć z głowy, bo cos czuje, że w weekend będe go chciała jeszcze ulepszać i zmieniać, więc wolę oddać i mieć wolny czas. Lubię oddawać pracę przed czasem, żeby mieć później więcej odpoczynku jak i również mniej stresu.

Powoli przywyczajam się do nowego przedzkola, choć jak dla mnie jest to ogromna zmiana, bo budynek jest 2 razy większy i jest również więcej dzieci. Więc pewnie trochę czasu mi zajmie zapamiętać imiona, nie tylko przedszkolanek ale również maluszków. Jeszcze nie wiem kto będzie moim opiekunem podczas tych praktyk, które będę mieć do czerwca. Mam nadzieję, że w poniedziałek się dowiem. 

Z dnia na dzień robi się coraz cieplej, kwiaty pięknie kwitną, aż miło. Planujemy w niedziele z mężem wyskoczyć na jakąś małą wycieczkę, bo ostatnio jakoś się mijamy. Sebek musi robić nadgodziny, bo sporo osób z jego pracy wzięło urlopy, a ja siedzę zwykle do 4 w collegu, a potem wieczorem w książkach. I tak tydzień zlatuje. Ale na szczęście zbliża się weekend, więc uda nam się odpocząć.

A dziś pokażę Wam Ben Vrackie, szczyt który zdobyliśmy ponad tydzień temu. Było dosyć ciężko, bo cały czas idzie się głównie pod górę, tylko na początku szło się dolinami. I niezłym wyzwaniem było wejść na sam szczyt, bo jeszcze był śnieg i lód także było dosyć ślisko. Pogoda trafiła nam się niesamowita, przez cały czas było bezchmurne niebo i słoneczko, aż żalowałam ,że zapomniałam moich okularów słonecznych.

Po drodze spotkaliśmy ludzi, którzy nie dość, że szli w samych bluzach to w białych adidasach lub conversach. Więc z Sebkiem się zastanawialiśmy czy oni wybrali się na spacer czy po prostu są tak nie odpowiedzialni i nie wiedzą co może ich czekać. Wiadomo, że buty górskie to podstawa, nawet szczyt jest poniżej 1000 m.n.p.m. 

Klara