Możemy użalać się nad sobą i opłakiwać to, co straciliśmy, albo możemy wykorzystać stratę jako bodziec do rozwoju. Ostatecznie wybór zawsze należy do nas.

 Richard Paul Evans

Rok 2021 ledwo się zaczął, a już przynosi same pozytywne rzeczy i z dnia na dzień coraz bardziej mnie zaskakuje. Nigdy nie pomyślałabym, że po trudnym i bardzo emocjonalnym 2019 roku i zwariowanym 2020 wszystko powoli będzie się stabilizować i ja będę mogła wyciągać wnioski, bardziej się rozwijać i po pewnym czasie widzieć plusy tam, gdzie myślałam, że nigdy ich nie znajdę. Wreszcie w niektórych dziedzinach mojego życia odpuściłam, zwolniłam i po prostu staram się żyć każdego dnia i doceniać nawet najmniejsze rzeczy niż wybiegać w przyszłość, która dalej jedna wielką niewiadomą.

Cały czas czekam na mieszkanie, wszystko się przedłuża bo mam kota, ale cierpliwie czekam i mam nadzieję,że w lutym już będę mieszkać na swoim i bez 'lokatora'. 

Co do mojego tajemniczego kolegi czyli Mariusza, to wszystko jak najlepiej się układa i nawet nie przypuszczałabym, że mamy tyle wspólnych tematów i że będziemy pisać na okrągło od poniedziałku. Narazie są to czyste relacje koleżeńskie, ale na nic się nie zamykam i po prostu będę obserwować jak nasza relacja sie będzie rozwijać. Na początku planowałam zrobić sobie roczną przerwę od jakichkolwiek związków i nowych znajomości, żeby po prostu na spokojnie poukładać sobie wszystko w głowie i ochłonąć po poprzednim związku i to jeszcze małżeńskim. Ale teraz sama nic nie wiem i jak uda mi się dotrwać pół roku to będzie sukces :) Na pewno nie chce nic przyspieszać, a wręcz będę starała się zwalniać choć to może być trudne, ale wiadomo wolałabym najpierw zamknąć jedne drzwi (rozwód) niz otwierać kolejne czyli nowa relacja. Jak to wyjdzie w praniu to się okażę. Narazie Sebek nie klaruje się, że będzie składać o rozwód choć tak niby mu się śpieszyło.. Choć wołałabym, żeby on się wszystkim zajął, w końcu to jemu znudziło się bycie mężem i zrobił skok w bok.

A ja od poniedziałku latam, miło jak ktoś się troszczy, pyta co u Ciebie praktycznie Cie nie znając. Interesuje się co lubisz, czym się zajmujesz, żartuje na każdym kroku, że śmiejesz się do telefonu. Sam zagaduje, poświęca się i wstaje o 6 specjalnie, żeby popisać z Tobą dwie godziny przed pracą i towarzyszyć Ci jak jedziesz autobusem do pracy. Pomimo tego, że ma wolny dzień to woli po 4 godzinach sie obudzić, żeby spędzić z Tobą czas.Czeka aż masz przerwę w pracy, żeby też umilić Ci czas i potem towarzyszy Ci praktycznie do wieczora, a jeszcze pilnuje żebyś nie kładła się za późno spać i  lubi z Toba pisać to przejmuje odpowiedzialność, bo wie, że sama spałabys najkrócej żeby tylko więcej pisać. Miło planować podróże, które moze kiedyś się odbędą, dzielić się sposobami na wspólne spędzanie czasu i po prostu rozmawiać o codzienności. I mimo tego, że jest spora różnica (9 lat)między nami to w ogóle tego nie odczuwamy, bo tematy nam się nie kończą. 

Zapamiętuje te chwile, delektuje się nimi i każdego dnia budzę się z uśmiechem na twarzy i choć czas niesamowicie mi teraz przyspieszył to jestem szczęśliwa, pełna radości i mam ochotę chodzić tanecznym krokiem.

A dzisiaj dalsza część zimowej Szkocji :) 

Klara