Jeśli potrafisz o czymś marzyć, to potrafisz także tego dokonać

Walt Disney

Jest po północy. Powinnam już dawno spać, bo rano czeka mnie pobudka o 5,ale nie mogę zasnąć, kręcę się z boku na bok, mam zawalona głowę różnymi sprawami i nie mogę się ich pozbyć żeby odpocząć. Za dużo myśle, analizuje, cofam się w przeszłość. Czy Wy też tak macie, że jak za dużo rzeczy nakłada się w jednym czasie to czujecie takie nieprzyjemne przepełnienie i trudno Wam zasnąć. Ja mam ten stan pierwszy raz i mam nadzieję, że ostatni. Obawiam się tego co będzie w następnym tygodniu, jak pójdę do pracy w jednym dniu na dwie zmiany a na jedną której nigdy w życiu nie robiłam bo jestem na wieczór, a nie na dzień więc nie wiem co mnie czeka, nieunikniona jest też rozmowa z managerem, że mam dosyć pokrywania innych ludzi, nie jestem jedynym pracownikiem i nie chce być stawiana pod ścianą, bo to nawet nie jest pytanie czy pokryje kogoś tylko stawianie mnie przed faktem dokonanym, a co jeśli nie było by mnie w Glasgow wtedy, muszę przekładać college (teraz jest rejestracja i wyrabianie legitymacji) bo w ten sam dzień wypada mi pracowanie za inna osobę, dobrze, że mialam możliwość przełożenia na dzień wcześniej, a jeśli bym nie miała wyboru. Milion pytań, niewyjaśnione sytuacje, mogłabym pisać i pisać, ale wolę się nie nakręcac, choć i tak wylanie z siebie tego wszystkiego dużo mi pomogło.

Kochani, jesteście wielcy, wczoraj przekroczyłam magiczne 100 tys wyświetleń, nawet nie wiecie jak się cieszę, taka niespodzianka pod koniec niezbyt udanego dnia.

A dzisiaj z Sebkiem wybieramy się na camping, jeszcze nie wiadomo na ile dni, ja bym została 3 ale to się jeszcze okaże,wiadomo związek to dwie osoby i nie można być samolubnym choć moim pierwszym odruchem było obrażanie się, ale na szczęście na krótko i teraz wszystko wróciło do normy. Nie ważne czy pojedziemy na dzień czy dwa i tak będzie cudownie, potrzebuję takiej dłuższej wycieczki, nie myślenia, odpoczynku, relaksu i całkowitego zrelaksowania się, bo przez tą sytuację w pracy to niestety czesem nie panuje nad nerwami i Sebkowi się za to dostaje, na szczęście kochany mąż ze mną wytrzymuje choć sama siebie mam dość. Muszę nabrać dystansu i przez weekend po prostu nie myśleć co będzie, odciąc się od wszystkiego i cieszyć się wyprawa pod namiot i czerpania radości z wyjazdu. Koniecznie będzie zakaz rozmawiania o mojej pracy.

Wiem,ze sporo mnie nie było i mam zaległości w postach, ale obiecuję poprawę. Tymczasem przedstawiam Wam moje niedawne odkrycie, ocean, plaza i te widoki. Małe niepozorne miasteczko, a człowiek czuje się jak w innej krainie, na pewno tam jeszcze wrócę i mam nadzieję, że na zachód w tym pięknym miejscu.

Klara