Chodzi o to, by pięknie przeżyć każdy dzień. By zasypiać z myślą, że zrobiło się wszystko. By tak żyć, że wieczorem, gdy kładziesz się spać, niczego nie żałować.

Magdalena Witkiewicz 'Czereśnie zawsze muszą być dwie'

Choć wczoraj miałam zupełnie inny plan na dzień, miałam iść od innego parku, z rana porobić parę rzeczy to nie żałuje, że wstałam później, że się wyspałam, odpoczęłam i wyszłam do pracy półtorej godziny wcześniej, żeby po drodzę przespacerować się po parku i porobić zdjęcia. Sprzątanie łazienki może zaczekać, są rzeczy ważne i ważniejsze. A jak przełożę to dzień później, to świat się nie zawali. 

Uwielbiam łapać chwilę, wychodzić na dwór kiedy świeci słońce, zmieniać plany i ulepszać je spontanicznie. Cieszę się, że niektórych rzeczy nie da się zaplanować, bo zbyt ułożone życie mogłoby być trochę nudne, a tak to każdy dzień może stać się nieprzewidywalny. 

W powietrzu czuć niesamowicie wiosnę, chociaż jest trochę chłodno, jest przyjemnie. Bardzo lubię oglądać kwiaty i je fotografować jak zaczynają rosnąć, jak wszystko wokół staje się kolorowe i się zmienia. Każda pora roku ma w sobie coś magicznego, można się w niej zachwycić i znaleźć niesamowite rzeczy. 

W tym roku pomimo zimy (tak, nawet w Szkocji było sporo śniegu) wiosna zawitała bardzo wcześnie, bo pierwsze kwiaty zaczęły się pojawiać 5 lutego, co prawda potem pojawił się na jeden dzień śnieg, ale tylko na chwilkę. Szybko stopniał i kwiaty dalej mogły rozkwitać.

Uwielbiam przejrzyste niebo bez chmur, promienie słoneczne i to wiosenne powietrze. I choć do atronomicznej wiosny jeszcze daleko to z dnia na dzień robi się coraz cieplej.

Czyż nie jest cudownie? Zostawiam Was ze zdjęciami, słowa są zbędne. 

Klara