Życie pozornie tak normalne, a zarazem tak niezwykłe.

Nicholas Sparks

Każdy z nas ma zupełnie inne życie, ale każdy ma wzloty i upadki, radości i przykre doświadczenia. To jest piękne, że możemy się rozwijać, podążać swoją drogą, nie zważając na rady i uwagi innych. Choć czasami jest trudno, wszystko jest możliwe, Najtrudniejszy jest zawsze ten pierwszy krok, a potem samo to wszystko płynie. 

Mieszkanie z Sebkiem, wychodzi nam na dobre, fajnie, że wzajemnie sie dopełniamy, dzielimy się obowiązkami, wspólnie wymyślamy i gotujemy ciekawe potrawy, możemy się od siebie uczyć, każdy dzień spędzamy razem i to jest niesamowite, że mimo komentarzy innych, nie nudzimy się sobą, ba nawet więcej zawsze mamy temety do rozmowy i nie dość, że gadamy na żywo, to jeszcze przez telefon. Więc jest mega. Po za tym, pobudka przy drugiej osobie jest magiczna, albo jak Sebek wraca z nocki i budzi mnie z kwiatami, to jest coś bardzo niepowtarzalnego.

Dzisiaj jest ten dzień, gdzie lecę do Polski, co prawda tylko na 4 dni, ale będzie bardzo ekcytująco, zobaczyć się z Olą, z którą ostatni raz widziałam się w sanatorium 8 lat temu, więc spotkanie po latach będzie na pewno nowym dla nas doświadczeniem i coś czuje, że przegadamy całe noce. A główną atrakcją będzie czwartkowy koncert Alvaro Soler, już się nie mogę doczekać, choć jedna strona mnie wolalaby zostać z Sebkiem, a druga szaleje z eksytacji :) Niby tylko 4 dni rozłąki, ale ja będę mega tęsknić, bardzo się do niego przywiązałam.

Zdjęcia z collegowej wycieczki do ogrodu botanicznego.

z zaciechem przez świat :) 

Klara